Het meest indrukwekkend vond ik het timpaan in het voorportaal met het door Gislebertus gebeeldhouwde Laatste Oordeel, waardoor de kerk ook beroemd is geworden. De kapitelen in de kerk vertellen hun eigen verhalen in prachtig beeldhouwwerk. Informatiekaarten in verschillende talen geven een nadere toelichting op de beeldhouwwerken en andere elementen in de kathedraal.
Maar de geschiedenis van Autun gaat veel verder terug. Het was de Romeinse keizer Augustus die hier een grote stad wilde vestigen ter meerdere eer en glorie van Rome. De plaats was gunstig gelegen aan de grote handelsroutes in het dal in tegenstelling tot het bolwerk Bibracte, verderop in de heuvels. Er zijn nog verschillende monumenten, die getuigen van het succes van de keizer. Niet in het minst de stadsmuur met torens en toegangspoorten, waarvan er nog twee over zijn. Achter de kathedraal om bereikten we op het hoogste punt de muur en liepen we langs de buitenzijde van de oude stad een stuk naar beneden. Indrukwekkend en gaaf dat er nog zoveel van bewaard is gebleven. De Tour des Ursulines met het Mariabeeld bovenop is een donjon van het middeleeuwse kasteel dat hier vroeger stond.
Op een andere dag zijn we vanuit Celle op de fiets naar Autun gereden. Bij Pré Charmoy hebben we de D978 achter ons gelaten om een mooi landelijk ommetje te maken en Autun door de Pte St.-André binnen te rijden. De Romeinse toegangspoorten werden oorspronkelijk aan weerszijden door een toren geflankeerd en hadden daarachter waarschijnlijk een controlepost waar de belastingen werden geïnd. Wij hoefden alleen voor de stoplichten te stoppen.
Het was een mooie rustige plek voor een rustpauze. Vandaar fietsten we verder omhoog langs de oude stadsmuur, waarbij we een steeds mooier uitzicht over de omringende heuvels kregen. In de verte zagen we de Pyramide de Couhard, eveneens een restant uit de Romeinse tijd (1e eeuw n.Chr) bij een toenmalig grafveld. Het was een stevige klim - zelfs op de e-bike - maar wel een heel leuke weg om zo de bovenstad te bereiken en weer bij de kathedraal uit te komen. In de Romeinse tijd is Autun inderdaad een belangrijke en grote stad geworden. Nu telt de stad minder inwoners en ademt de sfeer van een gemoedelijke provinciestad. Vooral als er op het plein voor de kathedraal straatspelen zijn georganiseerd. Zo dachten wij.
De term "straatspelen" zal me door de organisatoren en deelnemers niet in dank worden afgenomen. Het jeu de boules, of beter: pétanque, met vierkante "ballen", hadden wij nog nooit gezien en dit blijkt (met dank aan Michel!) pétanque carré te heten. En hier ging het nota bene om het Europese kampioenschap de boules carrées! Zo ontdekte ik zojuist. Dat we daarvan onvermoed getuige hebben mogen zijn! Desalniettemin: het bleef gemoedelijk en de sfeer zat er goed in en wij hebben er vanaf ons lunchterras extra lang van kunnen genieten.
Aan de westzijde lieten we Autun weer achter ons om via Monthélon en Milliore weer naar Celle terug te fietsen. We konden weer op een mooi uitstapje terugkijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten