Het stadje Ihlara is een goed uitgangspunt voor een wandeling door de Ihlara vallei. Onze vriend P. zou hiervandaan met een andere, tijdelijke reisgenoot R. de lange wandeling maken. Rob en ik kozen voor de kortere variant vanuit Belisirma, waar we de dag tevoren waren geweest. Onze vriendin Y. - zelf helaas geblesseerd en niet in staat mee te lopen - was zo lief om ons daarnaartoe te brengen en ons allen aan het eindpunt in Selime op te wachten. Het was zondagochtend en gezellig druk op het zonovergoten stadsplein.
Rob en ik liepen het voetpad bij de waterrestaurantjes in, kregen een appel van een man die zojuist een emmertje geoogst had en we liepen langs de snelstromende rivier in de schaduw van bomen en rotsen, tot het dal zich verbreedde.
Het Ihlaradal staat garant voor een prachtige natuurwandeling. Hier en daar waren veel vogels, maar die kon ik vanwege het tempo dat we toch wel een beetje moesten aanhouden, niet allemaal op de korrel nemen. Vlinders en kikkers waren ook van de partij en later op ons pad zouden we ook verschillende hagedissen tegenkomen. P. en R. hebben op hun pad ook nog een schildpad gezien op hoger gelegen rotsen bij de Kaya Mosque.
Hardoen (fam. der Agamen) |
De gehele wandeling over de rechteroever van Belisirma naar Selime gaat over het vlakke terrein naast de rivier. Alleen ter hoogte van de Kaya rotsmoskee komen de rotsen tot de rivier en loopt het pad iets hoger langs de rotswand. Voor de Kaya moskee is een trappad gemaakt, maar om binnen te komen moet je een paar steile treden op en na een korte blik naar binnen hebben wij daarvan afgezien.
Vanaf de rotsen bij de moskee hadden we een prachtig uitzicht over het Ihlaradal.
Uit de verte lijkt deze vogel op onze boomklever, maar - gezien de biotoop en het gedrag - denk ik dat dit een Grote rotsklever is. In dit specifieke deel van het dal heb ik er verschillende gezien.
muurhagedis (Podarcis cretensis) |
Een boerin was mailsafval aan het verbranden. Ze was een beetje verlegen, maar ik mocht een foto van haar nemen.
Selime, gelegenheid voor een verfrissing voordat we de terugreis naar Göreme zouden aanvangen.
Door eindeloze landbouwgebieden reden we aan het eind van de middag terug naar Göreme. Hier en daar kleurden de velden vrolijk geel: het was oogsttijd van de pompoenen en kalebassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten