Zondag 19 mei . 24饾啯. Onder een bijna blauwe hemel en zonder problemen konden we de verzopen grasmat van Les Ripettes verlaten. Uitgezwaaid door Philippe en Marie gingen we op weg naar onze volgende bestemming. De weersomstandigheden in vrijwel geheel Frankrijk waren op zijn best wisselvallig, maar hier een beetje meer dan daar. Iets meer naar het zuiden zou het wel beter kunnen worden en de omgeving van de Dr么me werd ons nieuwe doel. We reden de tolweg tot Valence-zuid en vandaar zuidoost naar Crest. Een stukje verder oostwaarts kwamen we op camping La Gervanne in Mirabel-et-Blacons. Ook dit bleek een mooie parkachtig aangelegde camping met veel bomen en bloemen te zijn, gelegen in de hoek die het riviertje Gervanne vormt met de grote Dr么me. Beide waren nu bruisende en onstuimige rivieren door de vele regen van de afgelopen tijd. We hadden zelf een plaats mogen uitzoeken en een ruime hoekplek niet ver van de rivier gevonden. Op verkenning over het terrein genoten we nog van de laatste zonnestralen en we hadden het plan om hier een week te blijven.
De camping bestaat eigenlijk uit twee delen die aan weerskanten van de weg (D93) liggen. Voor voetgangers is er een pad langs de Gervanne onder de brug door dat beide delen verbindt.
Een camping, waar ik een stukje natuur kan beleven, heeft voor mij altijd meerwaarde. Rond onze staanplaats zagen we regelmatig eekhoorntje op de grond scharrelen of een van de grote bomen inschieten. Die bomen boden ook voedsel en plaats aan veel vogels. Merels en mezen, maar ook boomklevers met hun jongen zaten overal om ons heen evenals vlinders o.a. bont zandoogje en koolwitje. En als de avond viel fladderden vleermuizen rond de boomkruinen en werd het tijd voor de dwerguiltjes en dwergooruiltjes. Die laatsten hebben we niet zelf gezien, maar wel praktisch elke avond gehoord, beide soorten.
En dankzij de vrije plaatsen om ons heen konden we kiezen voor zon of schaduw, waar we maar wilden. Het zou een mooie week worden, waarin de voorspelde regenbuien ver van ons zouden blijven.
Een camping, waar ik een stukje natuur kan beleven, heeft voor mij altijd meerwaarde. Rond onze staanplaats zagen we regelmatig eekhoorntje op de grond scharrelen of een van de grote bomen inschieten. Die bomen boden ook voedsel en plaats aan veel vogels. Merels en mezen, maar ook boomklevers met hun jongen zaten overal om ons heen evenals vlinders o.a. bont zandoogje en koolwitje. En als de avond viel fladderden vleermuizen rond de boomkruinen en werd het tijd voor de dwerguiltjes en dwergooruiltjes. Die laatsten hebben we niet zelf gezien, maar wel praktisch elke avond gehoord, beide soorten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten