Het was weer ontspannen fietsen over kleine landweggetjes met de Loir rechts en wat lage heuvels ter linker zijde. We zagen geen beverratten in de poel en geen reeën aan de rand van het bos, zoals in 2016, maar de kruidenrijke bermen trokken nog steeds veel vlinders en de weiden met koeien hadden nog niets aan aantrekkingskracht voor de koereigers ingeboet.
Een vrij liggend fietspad leidt naar Bazouges-sur-le-Loir. Vlak voor de brug over de Loir is er een klein, onbemand (en toen wij er waren gesloten) campingterrein. Wij hebben van de picknicktafel gebruik gemaakt en genoten van de rust en het uitzicht op de huizen aan de overkant van het water. Ook vanaf de brug heb je een mooi uitzicht. Tussen de boomtoppen konden we de kerktoren en ook nog net een toren van het kasteel zien. Het kasteel is privébezit en nog bewoond, maar in de ochtend en middag zijn er rondleidingen door delen van het kasteel en misschien ook de tuinen.
Richting Cré zijn de Marais de Cré s/Loir et La Flèche een natuurreservaat waar doorheen een rondwandeling gemaakt kan worden. Aan de rand van het dorp is het voornaamste startpunt met een informatieprieel. Wij zijn later een keer teruggekomen voor een wandeling.
Cré is een klein dorpje aan de Loir. Wij vonden er een buurtsuper annex café, waar we op het terrasje een lekker kopje koffie hebben gedronken. De geschiedenis van de église Saint-Martin-de-Vertou op hetzelfde pleintje gaat tot de 11e eeuw terug.
In Bazouges verlaat de route de Loir. We reden iets omhoog en door mais- en kale korenvelden. Een kasteel "Fontaine" verschool zich tussen de bomen en weer een stuk verderop vonden we nog wel het bekende landgoed met het statige huis en bijgebouwen terug, maar niet de appelboomgaarden, die er vroeger tegenover lagen. Allemaal verdwenen evenals de kruidenrijke bermen. De naam van deze fietsroute vraagt allicht om aanpassing!
De rivier verleent dit landschap toch zijn grootste charme en bepaalt ook de historie. Een aardige verlenging van bovenstaande route (20,4 km) is om vanuit Cré via een van de landweggetjes naar Durtal te rijden. Durtal ligt van oudsher op een kruispunt van wegen aan de voet van de heuvels en de Loir. In de 11e eeuw werd er vanaf de Rue Saint-Léonard een eerste houten brug gebouwd, die meermalen hersteld of vervangen is. Op de route van Angers naar Parijs, die veel door handelslieden, pelgrims en monniken werd gebruikt, vormde deze tolbrug een interessante bron van inkomsten. De huidige brug is rond 1750 gebouwd op het smalste deel van de rivier, iets bezijden de oorspronkelijke brug en vormt een belangrijke verbinding op de route van Angers/Le Mans (Nantes/Paris).
Het kasteel was halverwege de 11e eeuw als fort gebouwd. Vier eeuwen later werd het kasteel op dezelfde plaats gebouwd in een functionele mengeling van fortificatie en bewoning met de esthetische toevoegingen van de Renaissance zoals de grote vensters en dakramen. Er zijn rondleidingen in het kasteel, maar het is ook leuk om er omheen te lopen.
Aan de overkant op de zuidoever vonden we de wasplaats en het oude haventje. Daarachter de wijk Saint-Léonard, eind 11e eeuw opgericht door Hubert III van Champagne, heer van Durtal. Er werden kanalen gegraven en molens gebouwd voor leerlooierijen. Er ontstond in de loop der eeuwen een levendige handelswijk totdat de huidige brug de wijk haar directe verbinding met het kasteel ontnam. De kanaaltjes zie je nog steeds terug en de wijk en het haventje zijn mooi gerestaureerd en zeker de moeite van een wandelingetje waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten