Centraal Portugal: Coïmbra

Van onze tussenstop in Alcobaça zijn we via de A8 en de A1 naar Coïmbra gereden. Ons appartement bevond zich in een smal, steil straatje. In reviews hadden we al gelezen dat het lastig parkeren zou worden, maar we hadden het geluk dat we op zondagmiddag aankwamen, waardoor we voor de deur konden insteken. Voor Rob is een beetje steil parkeren geen probleem. Dit straatje is een van de weinige in de omgeving zonder betaald parkeren: de wegsleepauto haalt de draai toch niet! Dus op werkdagen zoeken veel automobilisten hier een krap parkeerplaatsje. Onze auto stond en bleef staan tot vertrek. Het stadscentrum was op loopafstand.

Het leukste aan deze lodge was het diepe terras met een zitje voor het ontbijt, maar ook een heerlijke relaxhoek in de schaduw onder de pergola met druiven, sinaasappel-, citroen- en limoenbomen. Verbazingwekkend wat ze in zo'n dichtbebouwde stad met wat groen kunnen doen! 

Het lijken abrikozen, maar onze gastvrouw vertelde dat deze boom familie van de roos is, een soort mispel. De vruchten zijn eetbaar. We hadden deze bomen ook in Obidos gezien en er zouden er nog vele volgen. De vruchten herkenden we later ook in de supermarkt.

Korte tijd later vonden we onze weg naar het stadscentrum

Een zijstraatje naar beneden lopend, kwamen we bij de trappen tegenover de tuin van het Manga-klooster uit. In feite zijn alleen nog de opvallend gele koepel met vier torens, de fontein en vijvers over van het Renaissance klooster. Met beneden rechtsaf en iets verder oversteken, kwamen we in het centrum van de stad. Het gemeentehuis, de Santa Cruz-kerk, een fontein op een groot plein en een brede en gezellige winkelstraat. 

Het centrum van Coïmbra bestaat uit twee stadsdelen: de benedenstad (baixa) buiten de oude stadsmuren en de bovenstad (alta), het oude historische centrum. De Torre de Almedina was oorspronkelijk onderdeel van de middeleeuwse stadsmuren en geeft toegang tot de oude stad. We vonden er een gezellig pleintje met een terrasje waar we te midden van de lokale bevolking een eenvoudige maaltijd hebben gesnackt. Zó gezellig en gemoedelijk: mensen ontmoeten elkaar hier op het pleintje en staan geanimeerd te praten of zitten op de traptreden met een lekker ijsje van de ijssalon. Er waren verschillende straatmuzikanten die de gezelligheid verhoogden, maar niet het niveau zouden halen van het achtergelegen fado-café! Daar stond het mooie bronzen standbeeld van de Tricana van Coïmbra. Tricana is een bekende figuur, ook in de Portugese literatuur en fado: een meisje van eenvoudige komaf, gekleed in zwarte rok, schortje, een blouse en een sjaal op haar hoofd en schouders. Ze ging water halen in de rivier de Mondego en had daarom altijd een kruik van klei of tin bij zich. 

We liepen nog even door de smalle straatjes, waar jonge vrouwen met elkaar bezig waren om gehaakte doeken tussen de gevels te hangen. Die waren gehaakt door oudere vrouwen, zo vertelden ze. Handwerk als zonwering. De volgende dag zouden we gebruiken om er meer van te zien en de oude stad verder te verkennen. Kijk met ons mee:https://renrreizen.blogspot.com/2022/07/centraal-portugal-coimbra-de-bovenstad.html