Costa da Prata : het klooster van Alcobaça

Na Nazaré betrof het Mosteiro de Alcobaça een tussenstop van geheel andere aard. Ook hier ben je als bezoeker welkom, maar alles ademt rust en verstilling. Wat een prachtig kloostercomplex! Het in de 12e eeuw door koning Alfonso I gestichte  klooster is, ook na restauraties, authentiek gebleven en staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. https://whc.unesco.org/en/list/505 geeft alle relevante informatie. Wat ons betreft moeten de foto's maar enigszins een beeld geven.Wij waren onder de indruk van de bouwkunst. Zuilengangen, gewelven, grote zalen, machtige pilaren. Het zonlicht dat door de vensters van de binnentuin naar binnen viel werd in de galerijen gedempt. 

Een enorme keuken met een indrukwekkende schoorsteen, alles van onder tot boven betegeld. Anno 1762 gedateerd in fijn blauw op wit tegelwerk. Onder de "slaapzaal", 16e-17e eeuw met slaapvertrekken en enkele andere functies. Achterin de zaal geeft een venster een inkijkje in de aangrenzende kerk op de tombes van  koning Pedro en dona Ines de Castro. Via de trap in het midden van de zaal kwamen we weer op de galerij met uitzicht op de binnentuin, het klooster en de kerk.

Bisschoppen en koningen vinden hier hun beeltenissen terug in zalen en eeuwige rust onder de stenen vloeren. 

 

Bovengronds vertellen de prachtige tombes van koning Pedro en Dona Inês de Castro het verhaal van hun verboden liefde. Pedro was kroonprins toen hij - naar verluid - een buitenechtelijke relatie had met zijn geliefde Inês. Vader de koning was daar niet zo gelukkig mee en heeft haar laten ombrengen. Pedro heeft later hun beide lichamen laten bijzetten in de kerk van het klooster van Alcobaça. 

Deze voormalige kapel heet niet voor niets de Koningshal. Hier staan de veelkleurige terracotta beelden van alle koningen van Portugal, van Afonso Henriques tot koning José. De 18e eeuwse azulejo's verbeelden de legende van de stichting van de monarchie. 

Buiten wachtte ons de zon en aan de andere zijde van het grote plein voor het klooster lonkten de terrassen. Wij hebben een heerlijk verfrissend ijsje genoten voordat we met een laatste blik op het kloostercomplex en de kerk terugliepen naar de auto. 

Voor wie meer tijd heeft voor een stadsverkenning en de couleur locale, lijkt me een kleine stadswandeling best aantrekkelijk. En wie meer tijd te besteden heeft in deze streek: Leira, Tomar en Fatima zijn slechts enkele van de steden die deze omgeving de moeite waard maken. Maar onze bestemming was nu: Coïmbra.