Het was een grote sprinkhaan, maar op de foto lijkt het wel een klein monstertje.
Sapadere Canyon. De loopbrug is in 2008 aangelegd en is meer dan 500 m lang, de kloof zelf is ongeveer 300 m lang. Op sommige plekken mag je zwemmen en we hebben dat sommige jonge mensen (Russen) ook wel zien doen, maar het water is ijzig koud. Warmer dan een graad of 12 wordt het niet.
Deze door het water uitgesleten rotsen deden me aan de potholes in Zuid-Afrika denken. De hele canyon is het gevolg van eeuwenlange erosie.
Aan het eind van de canyon is een rond uitgesleten bekken waarin zich van grote hoogte een waterval stort. In nattere seizoenen zal deze vast en zeker veel indrukwekkender zijn en zal het water zich met veel meer geweld door de kloof persen, maar nu was het alles rustig mooi, kalm en aangenaam koel.
Dezelfde weg terug over de loopbrug liepen we de zon tegemoet en dan ziet alles er toch weer net iets anders uit.
Wij hebben voor de rust gekozen, maar voor een avontuurlijker verkenning van het gebied kun je hier ook terecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten