Vertellen we aan iemand dat we naar Cairanne gaan in de oostelijke Rhône, dan roept dat gewoonlijk vragen op. Bij het noemen van Vaison-la-Romaine echter gaat er al snel een lichtje branden. Vaison is een gezellig stadje aan de rivier de Ouvèze en wordt niet alleen daarom door vele toeristen bezocht, maar ook vanwege het rijke historische verleden. Je kunt hier menig stapje terug in de tijd doen. Er zijn twee grote complexen met Gallo-Romeinse opgravingen in het stadscentrum en aan de overzijde van de rivier torent de burcht boven de middeleeuwse stad.
Nu wij in het voorseizoen waren, vonden we het leuk om het stadje weer eens te bezoeken. Zekerheidshalve parkeerden we de auto net buiten het centrum bij de Chapelle Saint-Quenin, een prachtig romaans kerkje. Vandaar liepen we in een mum van tijd naar de Romeinse opgravingen van Vilasse. Deze hebben we wel eens eerder bezocht, zodat we ons dit keer beperkten tot het voetpad dat bovenlangs de site voert. Er liep alleen een groep schoolkinderen.
De site de Puymin hebben we wel bezocht. We begonnen bij de ingang in het Huis van de gelauwerde Apollo, dat evenals het Maison à la Tonnelle een patricierswoning was en tot de private gebouwen van dit complex behoort. Tot de openbare ruimten behoorden o.a. het theater, werkplaatsen en een winkelwijk.
 |
| Huis van Apollo met de lauwerkrans |
Boven: keukengedeelte. Onder rechts: wc met afvoergoot.
Achter het Apollohuis (achter het peristylium) ligt het Sanctuaire à Portiques. In twee nissen staan replica's van beelden van keizer Hadrianus en zijn echtgenote Sabine. Wanneer je dit monument aan de achterzijde via de trappen verlaat, kom je rechts bij een bescheiden complex waar werkplaatsen en kleine woningen waren. Links omhoog is de processieweg, die van de sanctuaire naar het theater leidt en bij officiële ceremonies en spelen werd gebruikt.
Vanaf de processieweg heb je tussen de bomen van het park door een mooi uitzicht over Vaison tot de hooggelegen burcht van de middeleeuwse stad. De weg leidt via een tunneltje door de heuvel naar het theater. Het theater dateert waarschijnlijk uit de 1e eeuw na Chr. en is uitgehakt in de heuvel van Puymin, waardoor de tribunes gestut konden worden. Het is in gebruik gebleven tot in de 4e eeuw maar in navolgende tijden vernield en in verval geraakt. Pas in de 19e eeuw kreeg men er weer belangstelling voor en is men met de restauratie begonnen. De zitplaatsen die in de heuvel waren uitgehakt waren zo geȅrodeerd dat deze niet meer in de originele staat hersteld konden worden. Er zijn nu betonnen tribunes, de bovenste rijen zijn definitief verdwenen.Tijdens ons bezoek waren er sound-checks met popmuziek. Klonk prima!
We liepen weer een stukje naar beneden en kwamen bij de baden van het Maison à la Tonnelle. Dit grote huis van ongeveer 3000 m2 is tegen en in de heuvel gebouwd, verspreid over verschillende terrassen en kelders.
En wie nog meer wil weten of alleen maar even koelte wil zoeken, kan zich onder de goden begeven in het museum.Wij waren inmiddels toe aan een lunch en hebben die ergens op een eenvoudig terras tussen een groep bejaarden, de plaatselijke bevolking en enkele toeristen genoten. De chef zelf kwam aan de tafels informeren of alles naar wens was en had voor iedereen een lach en een praatje klaar. En de salades waren prima!
Wie meer van eigentijds winkelen dan van eeuwenoude stenen en straatjes, kan in Vaison ook uitstekend aan zijn trekken komen. De grote provençaalse weekmarkt is ook bijzonder populair.
De Romeinse boogbrug is nog steeds in gebruik en leidt over de Ouvèze naar de Middeleeuwse stad.
Dikke muren, oude poorten,smalle kasseienstraatjes, waar alleen bewoners met de auto mogen komen en opnieuw nog de rust van het voorseizoen. Tour du Belfroi (14e eeuw).
Lavandes carnivores..... ne pas nourrir, ne pas toucher!
Na een bezoek aan de tentoonstelling in het kerkje en een gesprek met de kunstenares, zijn we weer naar aardser sferen afgedaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten