De directe verbinding van Heinsen naar het noordelijker Hameln voert over de 83 door het Weserdal. De route was echter afgesloten wegens wegwerkzaamheden en dus moesten we bij Bodenwerder voor een flinke omweg de heuvels in. Het aardige was dat we daardoor wat meer meekregen van dit mooie en rustige landschap met uitgestrekte graanvelden, kleine boeren dorpjes en traditionele vakwerkhuizen. Zo kwamen we ook langs het slot Hämelschenburg, dat ons door zijn in het oog springende omvang en ligging aan de weg uitnodigde om even de auto aan de overkant op de parkeerplaats te zetten. In feite gaat het hier om een groot landgoed met o.a. het kasteel, een kerk, een molen, bedrijfsgebouwen en een tuinencomplex, waar de doorgaande weg inmiddels dwars doorheen gaat. Het was dus min of meer toevallig dat we dit hoogstandje van Weserrenaissance mochten aanschouwen. Belangstellenden kunnen deelnemen aan een rondleiding door (een deel van) het slot en de omgeving biedt ook gelegenheid voor het maken van mooie wandelingen, maar wij beperkten ons tot een kort bezoek om daarna onze tocht naar Hameln te hervatten. 
Voor de bouw van het huidige slot had men 25 jaar nodig tot 1613. Het is opgetrokken uit het grauwe zandsteen dat je hier veel ziet; de façades vertonen de evenwichtige indeling van de renaissance met de typische kenmerken van de zg. Weserrenaissance als de Utlucht en de vele gevelversieringen. Het slot wordt als een van de fraaiste voorbeelden van deze regionale bouwstijl beschouwd.
https://www.ndr.de/ratgeber/reise/weser_weserbergland/Schloss-Haemelschenburg-im-Weserbergland,haemelschenburg106.html
Wie kent niet de sage of het sprookje (gebroeders Grimm) van de rattenvanger van Hameln? En anders zijn de ratten en hun fluitende leider alom aanwezig om het verhaal tot leven te brengen en je de weg door Hameln te wijzen. Maar er is meer. Met zijn aaneenschakeling van vele rijk versierde en statige oude gebouwen, waarvan de gevels niet al te zeer ontsierd worden door goedkope, schreeuwerige kunststofgevels van moderne winkels, heeft het stadje iets sprookjesachtig behouden. Hameln is het economisch, cultureel en toeristisch centrum van het Weserbergland. Haar rijkdom verwierf de stad eeuwen geleden als een gunstig gelegen handelsplaats aan de rivier de Weser. Van de 16e tot de 18e eeuw zijn er vele prachtige gebouwen en vakwerkhuizen gebouwd door de welgestelde kooplui. In de periode 1969 - 1993 is de sanering en restauratie van het oude stadscentrum aangepakt. De ongeveer 800 jaar oude St.-Nicholaikerk werd in 1945 bijna volledig vernield door artilleriebeschietingen. Tussen 1957-1959 is de kerk weer opgebouwd. Zelfs in deze kerk is een venster met een afbeelding van de rattenvanger. 
Naast de kerk staat het Hochzeitshaus met het Rattenvangercarillon dat drie keer per dag de komst van de Rattenvanger aankondigt, die de ratten en de kinderen meelokt. Aan de overkant op de Markt staat het mooie Dempterhaus.
De Osterstrasse met terrassen, winkels, museum en Rattenfängerhaus, nu als Gasthaus in gebruik.
Bäckerstrasse
Het Bürgerhus aan de Kupferschmiedestrasse is een zg. "doorrijhuis", in dit geval wat afwijkend omdat de toegangspoort en de achteruitgang diagonaal tegenover elkaar liggen. Het is rond 1560 gebouwd en is lange tijd als brouwerij gebruikt. Voor het mooie vakwerk met de veelkleurige versieringen wilden we naast de groep van de stadsrondleiding wel even stilstaan.
Via de kade liepen we terug het oude stadscentrum in om tenslotte langs de middeleeuwse galerij (anno 1500) aan de Pferdemarkt terug te lopen naar de auto.
Buiten de oorspronkelijke stadsmuren (Glashütte) hadden we net over het stroompje de Hamel, dat iets verderop in de Weser uitkwam, een vrije parkeerplaats gevonden. Zo liepen we via de Jugendstil in de Wettorstrasse langzaam maar zeker terug de 21e eeuw in.
https://www.duitsland-reisgids.nl/vakantietips/hamelen.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten