Het Parc naturel régional des Baronnies Provençales beslaat het gebergte tussen de Drôme en de Alpen. Naast ongerepte natuur biedt het veelzijdig erfgoed en oude cultuurgronden, die al eeuwen in gebruik zijn voor landbouw als boom- en olijvenboomgaarden, lindebomen, lavendel, tijm, rozemarijn etc. Bovendien een bijzondere geologie en biodiversiteit. Tijdens onze dagen in Nyons hebben we een klein stukje van de omgeving verkend: met de auto via de gorges van de Eygues naar de gieren van St. May bij Rémuzat en een fiets-wandeltochtje naar de waterval van Aubres, niet ver van de camping. Rustig rijdend over de D94 langs de Eygues konden we al genieten van het fraaie en afwisselende landschap. Het water van de rivier was modderbruin van de regenbuien van de vorige middag en avond. Bremgele berghellingen en bloemrijke bermen, afgewisseld met olijfboomgaarden. Hier en daar konden we parkeren en uitstappen voor een nadere verkenning. Voorbij het dorpje Sahune kronkelt de weg met de rivier mee door de Gorges de St. May.
Eenmaal bij St. May staken we linksaf de Eygues over. Het is een smalle bergweg die omhoog leidt naar de Rocher du Caire, goed te berijden met een normale auto als je tenminste niet bang bent voor een smal weggetje langs bergdieptes. Hier en daar zijn passeerplaatsen. Je komt voorbij enkele huizen en een kerkje. Aan het eind is een behoorlijke (gravel) parkeerplaats, vanwaar het ongeveer 1,5 km lopen is naar de rotspunt.
Het was uitgelezen weer voor dit uitstapje en ik had het niet willen missen. Niet alleen vanwege de gieren die we boven, rond en onder ons konden zien vliegen en zweven en niet alleen vanwege het spectaculaire uitzicht over de bergen en Rémuzat beneden ons in het dal, maar ook vanwege de uitbundige en gevarieerde flora, die op haar beurt weer allerlei insecten en vlinders aantrok. We hebben hier en op de terugweg in de weiden langs het pad dan ook geruime tijd doorgebracht.
Het informatiepaneel op de parking vertelt dat de huidige flinke populatie van de vale gier het succesvolle resultaat is van een herintroductieprogramma in de periode 1992-2001. Later is daar de monniksgier bijgekomen en aangetrokken door deze twee soorten zijn hier nu ook lammergieren en de Egyptische gier. Wij hebben alleen vale gieren waargenomen. Gieren zijn aaseters en deze gieren beschikken over een leefgebied in het Baronniegebergte van zo'n 8000 km2, waarvan het hart zich in rond de Eygues bevindt. Ze voeden zich met de kadavers van wilde dieren, maar ook met dode schapen en geiten. Ze leveren daarmee een bijdrage aan het voorkomen van de verspreiding van ziekten.
Deze hele vakantie lijkt wel in het teken van de orchidee te staan en ook hier vond ik weer verschillende (nieuwe) soorten. Een helling vol hondskruid, daar keek ik al bijna niet meer van op, maar enkele welriekende nachtorchissen en een hommelorchis tussen de andere kruiden, bloemen en grassen sprongen in het oog, maar ik ontdekte ook enkele weinig opvallende bokkenorchissen in verschillende stadia van de bloei. Een aangebrande orchis was bijna uitgebloeid.
Zie voor alle vlinders en onze fietstocht naar de Aubres waterval onze volgende blogs.
En voor de gieren en dit deel van de Drôme zijn dit interessante sites:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten