Wandeling Chemin des Capitelles bij Saint-Chinian : cultuurhistorie en natuur

Vanaf onze camping kon je boven de laag gelegen wijngaarden de molen bovenop de klif zien. Heel toepasselijk heet deze de Moulin du Rocher. Een bekende Saint-Chinianwijn heet "Le secret des Capitelles". Deze dag gingen wij vanaf de molen een wandeling over het Plateau de Guitardes maken om het geheim van de Capitelles te ontdekken. Capitelles zijn namelijk de stenen schuilhutten van de herders die hier vroeger hun schapen en geiten lieten grazen. 

Het terras bij de molen bood een weids uitzicht over de vallei van de Vernazobres en ver voorbij Saint-Chinian. Vanaf de molen start een rondwandeling die geheel in het teken staat van de capitelles en de garrigue, de ruige en gevarieerde natuur. Wij volgden een stuk het gravelweggetje totdat we een zijpaadje vonden waar we omhoog het rif op konden lopen. 

De stenen stapelmuren (les mures en pierre sèche - zonder voegmiddelen) en de hutten, die in verval waren geraakt, zijn in hun verschillende verschijningsvormen door vrijwilligers in ere hersteld en worden ook jaarlijks onderhouden. Want wortels en ranken van planten (zoals van clematis en de onverwoestbare bramen) dringen zich tussen de stenen en tasten de muren gemakkelijk aan. Overal op de wandelroute staan borden met informatie over historie, bomen, planten en vruchtgebruik van de vegetatie. Hier en daar zijn, eveneens met toelichting. ook kunstobjecten van diverse beeldend kunstenaars, maar dat had voor ons niet zo'n meerwaarde.

We hebben een groet gebracht aan deze den op het puntje van het rif. Het is deze markante boom, die wij altijd vanaf de camping zien. 

De garrigue biedt een geweldige soortenrijkdom aan vooral lage struiken en planten, waarvan er nu vele in bloei stonden. Die trokken een hoeveelheid vlinders aan, die we op onze vakantie nog niet eerder hadden meegemaakt. Overal waar we liepen, fladderden massa's bruin-oranje vlindertjes om ons heen, die Spaans oranje zandoogjes bleken te zijn. Er werd bovendien enthousiast aan de toekomst van deze vlinderbevolkingsgroep gewerkt. Nog meer Spaanse invloeden: de mooi bruine Spaanse eikenpage was eveneens goed van de partij. Met de geelgroen/oranje Cleopatra kwamen we wat naamgeving betreft in nog exotischer sferen, eveneens veelvuldig aanwezig.

Het dambordje lijkt daarentegen van het westelijke type en ook die kwamen we dikwijls tegen.

Bleek hooibeestje vond ik een verrassing: heeft een veel mooiere tekening op de ondervleugel dan de wat saaiere hooibeestjes die ik in Nederland wel zie.

Vanaf de den waren we langzaam maar zeker afgedaald, genietend van flora, fauna en vergezichten over de wijngaarden en heuvels aan deze kant van het rif. Over het gravelweggetje langs de wijngaarden liepen we terug. En zo hebben we ons hart opgehaald aan deze rijke en prachtige natuur, de vergezichten en een stuk cultuurhistorie. Dit was ons laatste uitstapje in Saint-Chinian. Langzamerhand zouden we weer noordwaarts gaan. Ons volgende doel was Nyons aan de Eygues.