Het natuurgebied van de Baai van de Somme bij Le Crotoy

De baai van de Somme is met 7200 ha de grootste riviermonding van Noord-Frankrijk. De verschillen tussen eb en vloed zijn heel groot waardoor de baai een steeds wisselend beeld oplevert van een natte zandvlakte tot een rustige zee-engte, die van kleur wisselt onder de bewolkte en zonnige hemel. Door de sterke stroming bij de getijdenwisseling ontstaan allerlei stroomgeulen, zandbanken en eilandjes, waar vele vogels voedsel en een rustplek vinden. In het haventje en bij de sluis in Le Crotoy kun je goed zien hoe snel het water naar binnen kolkt als het eenmaal weer vloed wordt. Op zulke momenten zagen we hoe o.a. meeuwen, eenden, lepelaars en witte reigers naarstig hun kostje bij elkaar scharrelden langs de rand van het stijgende water. In de baai zelf spotten we bij laag water geregeld massa's meeuwen, maar op sommige plekken ook groepjes tureluurs, terwijl langs de rand van het water ook wel kwikstaarten en musjes fourageerden.

Foto boven vanaf de kade van Le Crotoy. Aan de horizon de pijlers van de sluis. 

Onder: vanaf de sluis bij de opkomende vloed aan de landzijde. Het zijn niet alleen de vogels die willen profiteren van het vers instromende water!

Wij hebben het fietspad vanaf het sluisje de eerste dag gereden onder een zeer bewolkte hemel en daags daarna bij zonnig weer en hebben zowel de geulen, schorren en moerassen bij eb als bij opkomend en vol tij gezien. Bij vloed hebben de vogels zich teruggetrokken op de hogere droge plekken, maar bij eb hebben we behalve de eerder genoemde vogels tureluurs, steenlopers, bonte strandlopers, aalscholvers en bergeenden gezien. In wat verdere geulen ook kluten en mogelijk ook een flinke troep zwarte zee-eenden - wat moeilijk te definiëren op zo'n afstand. Een kleine foto-impressie.

Bedrijvige kneutjes op de rotsen langs het pad.

Tureluurs in vlucht

Bij dit beschermde nationale natuurpark van de Sommebaai hoort ook het vogelreservaat Parc du Marquenterre. Een toegang lag aan het einde van het weggetje bij onze camping. Wij hebben alleen maar dit stukje van het park gezien helaas, maar het gebied heeft veel te bieden aan wandelwegen, observatiehutten en meer mogelijkheden in een divers landschap van duinen, bossen, wetlands en moerassen. Op deze plek aan de baai deden het strand en de kwelders me denken aan de waddenkust van Noord-Friesland, maar dan veel uitgestrekter. In de zoutminnende vegetatie van zeekraal, lamsoor en zeeaster o.a. herkende ik wel dezelfde soorten als in ons noorden. Vermoedelijk waren de mensen met de tractor zeekraal aan het oogsten.

De zee was ver en het wad was nat, maar we konden een eind lopen en heel in de verte zag ik massa's plevieren. Het lijkt wel of alle vogels zo hun eigen favoriete plekjes hebben. We zijn nog een klein stukje het bos ingelopen, maar de middag liep ten einde en we wilden hoe dan ook

het Marquenterre park een paar dagen later graag nader verkennen. Helaas zou dat niet meer lukken, omdat we niet langer op de camping konden blijven. Dat wordt dus nog eens terugkomen! Op onze andere verblijfsdagen hebben we een bootexcursie gemaakt en een fietstocht naar Saint-Valery-sur-Somme aan de andere kant van de baai.