Zaterdag 14 september was een goed moment om
Mont-Saint-Michel achter ons te laten. We pakten ons oorspronkelijk plan op en de luifel in, haakten de caravan aan en reden (nog geen 200 km) naar het nog-nooit-van-gehoorde plaatsje Férel in Morbihan ten westen van de Marais de Brière.
Les Rives de Vilaine is een bescheiden camping, rustig gelegen aan een doodlopend landweggetje op korte afstand van het dorp - niet direct aan de rivier zoals de naam doet vermoeden, maar heel in de verte beneden ons konden we de punten van de masten in de plezierhaven nog net zien. De zon scheen en leek dat de komende dagen te blijven doen.
's Avonds liepen we vaak vanaf de camping het weggetje in, dat overging in een gravel pad. De ondergaande zon zette de korenvelden (gierst?) in een roodgouden gloed - zelfs na de oogst nog mooi. Waarschijnlijk konden we helemaal naar de haven lopen, maar wij hebben deze dagen meer de fiets en de auto gebruikt voor een paar heel leuke uitstapjes. Zondag zijn we op de fiets naar de rivier en de haven gereden om daarna naar Pénestin te fietsen.
Maandag: musea, winkels, horeca...... alles nog gesloten als vanouds. Wij hebben ons aangepast: maandag wasdag. Snel klaar is dat huishouden in de caravan. Dus daarna heerlijk ontspannen in het zonnetje bij onze tent. Ook in de velden bij de camping struinen bleek leuk: een grote variatie aan wilde weidebloemen, bomen en struiken lokte vele vlinders (landkaartje, icarusblauwtje, kleine vuurvlinder, dagpauwoog, bont zandoogje, veel witjes), libellen (bruinrode heidelibel), insecten en vogels. 's Middags hebben we de tocht afgemaakt waar we zondag gebleven waren, maar dan met de auto: de stranden en kliffen waar Pénestin om bekend staan.
Het dorp Férel biedt verschillende voorzieningen zoals een supermarkt en een goede bakker, maar is verder niet bijzonder. In de direkte omgeving reden we wel een keer door een kleine gemeenschap van historische huizen zoals we die nog vaker zouden zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten