Van Camping Les Aubépines is het fijn fietsen naar Le Crotoy. Vanaf Saint-Firmin voert een weg met een apart naastliggend fietspad tussendoor het meer van Saint-Firmin met enige bebouwing en het natuurgebied van de
Marais de la Bassée. Vorig jaar in september hebben we hier al een paar keer tot genoegen gefietst, dit keer konden we genieten van het broedseizoen en dat gaf toch weer een ander beeld.. Op een verbindingsdijk en enkele eilandjes zaten heel veel kokmeeuwen op hun oppervlakkige nesten en dat gaf natuurlijk ook veel bedrijvigheid in de lucht. Er was een zwanennest vlakbij het fietspad. Dacht ik eerst dat de zwaan nog zat te broeden, een paar dagen later zagen we 6 flinke kuikens (pullen). Een ander nest verderop was aanvankelijk bezet, maar later volledig verlaten. Blijkbaar waren die al weer een stapje verder.
Heel veel runderen, ook met jongvee, in en rond het water. In het gebied zagen we steevast grote en kleine witte reigers en koereigers. Twee steltkluten landden tussen de grote dieren. Een enkele casarca leek me een wat vreemdere eend in de bijt. Twee bergeenden legden elkaar niet al te vriendelijk het vuur na aan de schenen, te land te water en in de lucht.
Het water was woelig van paaiende vissen, een beverrat stak de kreek over voor een lekker hapje groen aan de overkant - zonder al te veel schroom vanwege ons pottenkijkers. Kwikstaartjes aan de waterkant, heel veel zwaluwen in de lucht en snel scherend over het water, mussen in de bosjes.
Vorig jaar vertelde ik al iets over de speciaal voor deze streek gefokte Hensonpaarden. Dit keer hebben we een poos staan kijken naar een twee van deze dieren, die elkaar achterna zaten en een stevig potje stoeien ten beste gaven. Dat ging niet zachtzinnig toe en ik vroeg me wel af of deze voorjaarskolder puur dollen was of misschien ook meer competitief. In ieder geval prachtig om te zien en later stonden ze rustig naast elkaar aan de waterkant te drinken.
Toen we een keer terugfietsten was een lepelaar vlakbij het fietspad aan het fourageren en ook daarvoor zijn we van de fiets gestapt. Hij stapte kloek door het ondiepe water, kop en snavel schoten heen en weer, maar toen hij vlakbij het nest van een meerkoet kwam, werd hij teruggefloten door een agressief naderende wederhelftkoet. Dat maakte overigens niet zoveel indruk. De veren van de lepelaar stonden weliswaar overeind, maar dat kwam door de wind. Prachtige watervogels!
Een fietspad, dat de natuur zo dichtbij brengt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten