Voor onze inkopen konden we prima terecht in een van de grote supermarchés in Saint-Pourcain-sur-Sioule. De Allier wordt gevoed door vele stroompjes en rivieren en de Sioule, die dwars door deze stad stroomt, is er een van. Bij de wijn doet Saint-Pourcain geen water: het heeft een eigen AOC. De wijnstreek behoort tot de oudste van Frankrijk, het stadje zou in de 5e eeuw gesticht zijn rond een klooster. Over de geschiedenis van deze wijnstreek geeft het wijn- en terroirmuseum in het voormalige schoutenhuis opening van zaken. Het oudste erfdeel dat wij verkend hebben, was de Eglise Sainte-Croix, gebouwd van de 11e - 15e eeuw.
Via een van de smalle winkelstraatjes kwamen we bij de kerk, die ter rechterzijde van de ingang volledig ingesloten is door bebouwing. Deze façade aan de oostzijde, die nog steeds als hoofdingang dienst doet, is het oudste deel van de Sainte-Croix kerk. In de kerk vonden we een beeld van de naamgever van de stad.
Het is een beetje merkwaardige kerk, die na de bescheiden entree niet alleen verrassend groot en boeiend bleek, maar waarvan het koor ook enigszins uit het lood bleek te staan ten opzichte van het schip. Niet dat we dat nu zelf meteen in de gaten hadden, maar het was wel goed te zien op de schematische bouwtekening met de bouwjaren. Zo dateert het rode gedeelte uit de 12e en 13e eeuw, het gele van midden 13e tot begin 14e eeuw.
Naast de beschilderde pilaren gaven de vele prachtige glas-in-lood-ramen de kerk kleur.
Maar de houten banken bij het koor trokken eveneens onze aandacht door de bijzondere houtbewerkingen, vooral de figuren die zichtbaar werden wanneer je het zitgedeelte opklapte. Iedere stoel had zijn eigen decoratie. In een toelichting achterin de kerk wordt een vergelijking getrokken met Renaissance ornamenten en lijstwerk in het kastelen van Chareil en Bompré.
Terug in de zon en de wereldse werkelijkheid kwamen we op het centrale Maréchal Fochplein met winkels, gezellige terrasjes, een mooie fontein en de mogelijkheid om nog even terug te kijken naar de toren van de kerk achter de ronde Tour d'Horloge. Daar bevindt zich trouwens een kleine doorgang naar een intiem, door oude gebouwen omgeven pleintje waar zich o.a. het wijnmuseum bevindt.
Ook in Saint-Pourcain zagen we in veel leegstaande winkelpanden de malaise zijn intrede doen, die we veel op het platteland aantreffen. Maar de winkelpanden hebben wel leuke uithangbordjes, dat dan weer wel! Al met al is het een vriendelijk stadje met brede platanenlanen, de snelstromende Sioule en het hoger gelegen oude stadscentrum, waar het gemoedelijk gezellig is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten