Opnieuw gingen we een rondje rijden vanuit Châtel-de-Neuvre, waar we de Allier naar het zuidoosten overstaken. Via allerlei landweggetjes bereikten we Varennes om daar weer aan de westkant van de rivier verder te rijden door het landbouwgebied rond Loriges en vervolgens door de bossen naar Marcenat. Op ons toeristenkaartje stond met forse, vetgedrukte letters Fortresse de Billy en dat hadden we als doel geprikt. Daarvoor moesten we terug naar de oostzijde van de Allier, maar niet dan nadat we de auto geparkeerd hadden om vanaf de brug even van de waterstromen en de omringende natuur te genieten. Op een hoge kalkrots torende de burcht van Billy boven ons uit. Aan de overzijde van de brug was een goed restaurant met een uitnodigende menukaart en een weggetje naar de rivier, waar je boten te water kon laten.
Meteen over de brug links konden we onze auto op een parkeerplekje kwijt. We hadden ook een stukje kunnen doorrijden en in de benedenstad kunnen parkeren, maar dat ontdekten we later pas. Nu begonnen we onze wandeling in de Rue de la Fontaine. We werden heel nieuwsgierig naar wat er zich achter die stevige muren links van ons zou bevinden.
Even later zouden we ervaren dat we langs de achterzijde van het VVV gebouw omhoog liepen, met op de hoek een klokkentoren. Deze diende in de oude tijden als alarmklok bij een vijandelijke aanval.
Van hier hadden we al een mooi uitzicht over het dorp beneden ons en de omringende heuvels.
Om de hoek kwamen we binnen de muren van de ovaalvormige vesting. De huizen leunen tegen de vestingmuren en in het midden van het plein staat het nog hoger op een heuvel gelegen kasteel. In het VVV gebouw vernamen we dat juist op dat moment een rondleiding van een uur in het kasteel begon. Maar we hadden geen zin om te haasten en hebben met een informatiefolder en stratenplan de vesting verkend. Dat was alleen al de moeite waard en wonderlijk genoeg was er bijna niemand te bekennen in dit toch fraaie historische plaatsje.
Het gebouw, waarin nu de toeristeninformatie gevestigd is, diende in vroeger tijden de rechtspraak. door de gezagvoerder van de burcht. Deze woonde vlakbij in de Capitinaire, het grote statige huis met de blauwe luiken, geflankeerd door een van de 7 ronde torens die deel uitmaken van de omwalling.
De website https://sites.google.com/site/auvergneetallier/bezienswaardigheden/Allier/Billy geeft een aardige beschrijving van de vesting en een kaartje met de voornaamste jaartallen en bezienswaardigheden.
De entree van de kasteelruïne oogt nog steeds indrukwekkend. De burcht vormt een zeshoek met ronde torens voorzien van verticale sleuven voor de verdediging. De vesting dateert uit de 12e eeuw en kwam in 1232 in handen van de Bourbons.
We liepen rond het kasteel en langs eeuwenoude huisjes, restanten uit de middeleeuwen.
Via een smal trappetje waren we naar een lager niveau gedaald, vanwaar we een mooi zicht hadden op het kasteel enerzijds en het Allier-dal anderzijds. Kleurrijke oude huisjes troffen we voor onze cameralens.
Het huis met de blauwe luiken was eind 19e eeuw een epicerie/mercerie (kruidenier en fournituren), zo blijkt uit de foto in het rechtervenster naast de blauwe deur in het tegenover gelegen pand. En zo belandden we in de benedenstad, waar ook nog oude vakwerkhuizen te vinden zijn, evenals de 14e eeuwse toegangspoort met de twee (gehavende) torens naast de tegenwoordige mairie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten