Als je in Osterode van het Alte Rathaus naar de Kornmarkt loopt, passeer je de St. Aegidienkerk. Het is een aardig, eenvoudig kerkje zonder veel opsmuk maar met een aantal historische overblijfselen, die de moeite waard zijn; zoals het doopvont met houtsnijwerk uit 1589 en de grafstenen van de laatste hertogen van Grubenhagen en hun ega's. De middeleeuwse stadskerk werd na de grote stadsbrand van 1545 herbouwd, uit die tijd stamt waarschijnlijk ook het mooie cassettenplafond. Na de brand van 1884 werd dit met planken afgetimmerd en gestuukt, maar in 1953 werd het plafond weer vrijgelegd. Bijna de helft van de cassetten was relatief goed bewaard gebleven en kon gerestaureerd worden. Ze werden afwisselend met blanco cassetten teruggeplaatst. Het koperen dak van de toren is pas in 1950 aangebracht, omdat de oudere leistenen dakbedekking te zwaar werd voor de toren, die ongeveer 70 cm naar het westen overhelt. Het is die toren, dan wel de bezichtiging daarvan, waarom ik er een apart blogbericht van de St. Aegidien maak.
Terwijl ik in het kerkje rondkeek, was Rob aan de praat geraakt met een van de vrijwilligers. En deze allervriendelijkste meneer bood aan ons de klokkentoren te laten zien. Dat is niet snel tegen dovemansoren gezegd. De kerktoren heeft aan de buitenzijde van de kerk een aparte ingang. Tot 1936 woonde nog een torenwachter in de toren. Hij was verantwoordelijk voor het brandalarm. En er zijn heel wat branden geweest in deze stad. Op de eerste etage herinnerden nog wat huishoudelijke attributen aan de woonfunctie.
Wij raken altijd onder de indruk van de bouwconstructie, het uurwerk en de klokken. En onze gastheer nam alle tijd om uitleg te geven en te demonstreren.
Uitzicht vanaf de "bel-etage". Twee van de drie oorspronkelijke klokken zijn in WOII gevorderd om omgesmolten te worden. Onze begeleider liet het verschil in geluid horen van de oude klok en de nieuwe.
We klommen nog een verdieping hoger over de steile trappen. Er stonden een paar raampjes open, waardoor we een magnifiek uitzicht over Osterode en de wijde omgeving hadden. Leuk om te zien hoe al die huizen in de binnenstad tussen en aan elkaar gebouwd zijn, een vrijage van vrolijke rode daken en frisse gevels.
In z'n achteruit terug van de bovenste vloer onder de torenspits naar beneden, waar we enthousiast over de rondleiding en de leuke verhalen met dank afscheid namen van onze gids.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten