17 mei. 21°. De zon scheen! Hoe belangrijk is dat? Wel, voor ons als vakantiegangers natuurlijk altijd, maar ook voor de campingbaas. De camping was op veel plekken zo nat dat er vanmorgen zelfs een tractor aan te pas moest komen om een caravan (na een geheel verkeerde manoeuvre van de eigenaar) uit de blubber te trekken. De grasmat van drie kampeerplaatsen is daarbij kapot getrokken. Het bordje "complet" staat bij de ingang van de camping, niet omdat het echt vol is maar omdat het terrein veel te nat is door de vele regen.
Gelukkig was het dus eindelijk een prachtdag voor een fietstocht door het land van de Bresse Bourgogne. Met een fietsroute (in het Nederlands!) van campingbaas Philippe op zak gingen we op weg. Over smalle landweggetjes en glooiende heuvels tussen uitgestrekte korenvelden en graslanden door. Een rijke schakering aan groentinten met witte vlekken waar de Charolais koeien graasden. Kleine boerendorpjes gemarkeerd door een kerktoren.
Het kerkje van Arbigny staat op het hoogste punt van een heuvel, omgeven door weiden, bossen en allerlei watertjes. We moesten flink trappen om even boven bij het kerkje een kijkje te nemen.
We daalden af naar het vlakke land van de Saône. We maakten echter ergens een vergissing in de route en kwamen op een steenslag-weg die na een beekje overging in een graspad met fikse blubberplassen. Daar konden we ons beter niet op wagen, maar we hebben er wel een poosje rondgelopen om te genieten van de rijke ruige graslanden. Veel soorten zangvogels, vlinders (o.a. de veldparelmoervlinder), libellen bij het beekje en andere insecten.
Terug naar de echte weg zagen we boven de kale akkers opvallend veel zwarte wouwen en ook buizerds.
Op weg naar de brug over de Saône fietsten we eigenlijk steeds tussen de natuurgraslanden en enkele bospercelen. Een rijk landschap met veel insecten, hier en daar vlinders en veel vogels, o.a. gele kwikstaarten in de vochtige graslanden nabij de rivier.
De Saône is een van de drie grote rivieren in de Bresse Bourgogne. De regen had de rivier goed gevuld, dat was duidelijk. Aan de overkant zouden we de Voie bleue, de fietsroute langs de rivier volgen. Maar die picknicktafel in het zonnetje met dat geweldige uitzicht, leek wel voor ons gemaakt! En we konden er ook nog met droge voeten komen.
Voor we onze weg richting Pont-de-Vaux voortzetten, hebben we nog het fietspad in de andere richting een stuk gevolgd. Het is een mooi en stil pad langs het water, waar de bomen in de berm met hun voeten in het water stonden, waar vissers hun eigen genoegens beleefden en waar we bij een eilandje in de rivier een valk met haar schreeuwende jongen hoorden.
Op ons gemak fietsten we vlak langs de rivier terug richting Pont-de-Vaux. Het zou me niet verbazen als veel mensen in de zomer hier verkoeling zoeken in het gras en in de schaduw van de hoge populieren, waarvan men ook op het fietspad kan profiteren. Aan de andere kant weer weidse graslanden. Beekjes, omgeven door bomen en struikgewas, waterden af in de grote rivier. Kortom: een prima biotoop voor veel gevleugelden.
Eenmaal bij Pont-de-Vaux hebben we ook even een kijkje genomen op de camping aldaar (Aux rives du Soleil). Het is een bekende passantencamping, die erg in trek is bij Nederlanders. Wij vonden het wel erg massaal ogen, maar de plaatsen voor een langduriger verblijf zagen er goed en ruim uit en boden voldoende privacy. Zonder spijt echter fietsten wij naar onze eigen fijne camping terug over het fiets-wandelpad dat tussen d
e Reyssouze en het Canal de Pont-de-Vaux naar het dorp leidt.
Van Pont-de-Vaux naar Les Ripettes was ongeveer 6 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten