De Harz heeft een rijke natuur en biedt tal van wandelmogelijkheden, variërend in afstand en moeilijkheidsgraad. Het IJzeren Gordijn liep in de tijd van de Koude Oorlog dwars door de Harz, en vormde een zwaar bewaakte en gevaarlijke grens. Daardoor was het gebied lange tijd ontoegankelijk en kon de natuur zijn gang gaan: "de Groene Band". Voordien hebben gedurende vele eeuwen mijnbouw en metaalgieterijen echter de bossen aangetast. Halverwege de 19e eeuw is men wel begonnen met een programma voor herstel, maar dat leverde een behoorlijk eenzijdige beplanting met snelgroeiende fijnsparren op. Zo'n monocultuur is gevoelig voor aantasting en persoonlijk ben ik niet zo gek op die donkere, saaie dennenbossen. Maar kaalslag biedt ook weer kansen! Dat hebben wij ook op een deel van onze wandeling ervaren.
Vanuit Osterode start de ca. 10 km lange rondwandeling "Eselsplatz". Het pad volgt de eerste helft de loop van de Söse en vanaf de achterzijde van onze camping konden we zo op de route instappen. De weg voerde achterlangs het Osterode Waldvogelstation. Dat hebben we niet bezocht, maar we hebben wel een rondje om de mooie siervijvers gelopen. Iets verder liepen we langs een lelijk, oud, verlaten hotel dat duidelijk tekenen van vergankelijkheid vertoonde. Verval was ook hier in de bossen zichtbaar. Een beetje troosteloos stonden vele grauwe kale stammen erbij als gevolg van de vraat van de schorskever. Er is ook behoorlijk gekapt. En daar op de opengevallen bosgrond liggen de kansen voor kruiden en bomen, die kunnen profiteren van licht en ruimte. Zo ontstaat een nieuw en gevarieerder bos.
De wandeling voert naar de Sösetalsperre, een indrukwekkende stuwdam gebouwd in de jaren 1928-1931 voor de waterhoogteregulering en drinkwatervoorziening. Ook wordt er d.m.v. twee turbines energie gewonnen. Eerder passeerden we een lager gelegen dam, waaraan gewerkt werd. Het dal tussen de twee dammen dient - meen ik - als overloopgebied onder extreme omstandigheden. Van de Söse was nu maar een dun stroompje over, maar aan de andere kant van de dam spiegelde een groot meer onder de blauwe hemel. Te voet kun je de dam oversteken en van de vergezichten genieten.
Aan de andere kant van de stuwdam moesten we een klein stukje langs de autoweg en vervolgens oversteken om de berg te beklimmen. Dennenbossen alom met wat onderbegroeiïng van varens en bosplanten. Een enkele keer zagen we een vlinder, we hoorden de vogels hoog in de bomen en verder concentreerden we ons op de klim naar boven over een smal stenig pad.
We bereikten een grote open plek in het bos, een kruispunt van wegen. Dit was de zg. "Eselsplatz" aan de Hexenstieg op de "Hundscher Weg" tussen Lerbach en de Sösetalsperre. Het is een van de oudste wegen in dit deel van de Harz en deze vormde in de middeleeuwen de verbinding tussen Osterode en Harzburg: voor de legers, voor de ezelkaravanen die de mensen in de bergen van voedsel voorzagen (het graanmagazijn in Osterode!) en voor het transport van ertsen. Sinds 1955 siert de Köte Köhlerhütte de vroegere rustplaats voor de ezeldrijvers. Een heerlijk plekje voor een picknick!
Hier rust een "Kiepenfrau", ook wel "Harz-kameel" genoemd. In zomer en winter droegen deze vrouwen zo'n 40 kg op de rug bergop en bergaf, tegen een schamel loon.
We naderden het dal en vochtiger streken. Een klein stroompje liep langs het pad en dat was ook aan de begroeiïng te zien.
Terug in het dal: citroenvlinder en grote weerschijnvlinder. Mooi!
We zijn niet naar Osterode doorgelopen, maar via een tussendoor weggetje rechtstreeks naar de camping teruggegaan. We konden terugkijken op een mooie wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten