Zondag 15 mei. Vanuit Pinhão zijn we richting Peso en vandaar naar het hoger gelegen Lamego gereden. Het was een mooie tocht steeds verder omhoog langs de flanken van de heuvels, door kleine dorpjes en een geweldig uitzicht - dit keer van boven - over de wijnhellingen en het Dourodal.
Maar wij hebben de 686 treden gelaten voor wat ze waren: met de auto konden we heel goed boven komen en vandaar genoten we van de bovenste terrassen, verschillende bouwwerken en de tuinen. We hebben lang niet alles van dit prachtige complex gezien doordat we er pas laat in de middag kwamen. Er was een mis aan de gang, zodat we ons beperkt hebben tot een korte blik van achterin de kerk.
Daar is de uitgang. Wel ja. Eenmaal terug in het centrum van de stad vielen we met onze neus in de boter van de studentenfeesten. Een groot familie- en vriendengebeuren van zojuist afgestudeerden, waarbij de dames volgens blijkbaar vaste rituelen neerknielden op een uitgespreide mantel en vervolgens een paar ferme tikken met een stok op de hoed (tot op het hoofd soms! Au!) kregen door een uitverkorene, waarop een innige omhelzing volgde. Gelukkig waren er geen corona beperkingen meer! En zo was het plein onderaan de trappen van de kerk, dat van boven nog zo stil had geoogd, nu helemaal en zeer feestelijk vol gestroomd met allemaal vrolijke mensen. Erg leuk om dit toevallig mee te maken. Tussendoor zijn wij nog even de kerk op het plein ingelopen, maar ook daar begon een mis en zo stonden we snel weer buiten te midden van de feestelijkheden.
Lamego is een oude stad en er is meer te zien, maar wij zijn terug gereden naar Peso da Regua. In een voormalig overslagstation van de wijnvaten zijn nu verschillende horecagelegenheden gevestigd. Daar vonden we een prima wijnlokaal met tapas, waar we ons tegoed aan hebben gedaan. Einde van een prachtige dag in het dal en de heuvels van de Douro.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten