Santa Luzia (Tavira) in de oostelijke Algarve

De lagune van de Ria Formosa, die zich uitstrekt van ongeveer Faro tot Tavira vlakbij de Spaanse grens, was voor mij een van de grote trekpleisters van de Algarve vanwege de bijzondere natuur en de vele vogels die we hier zouden kunnen aantreffen. De vogeltrek is in mei wel voorbij, dus dat was nog wel een vraag.

  

Op zo'n 4 km afstand van Tavira ligt Flamingo Beach House in Santa Luzia in het uitgaansgebied bij de vissershaven. Het zou een heerlijke plek blijken om een paar dagen te verblijven. Het huis telde drie verdiepingen en de bovenetages hadden beide een balkon met een geweldig uitzicht over de lagune en de haven. Op het terras van de bakker naast ons hoorden we 's morgens bij het ontbijt vele talen door elkaar, maar Santa Luzia is een klein dorp en zeker ook bij de Portugezen zelf in trek. Hoewel nog niet alle restaurants in het voorseizoen geopend waren, bleef er keus genoeg over, zodat we een paar keer vlakbij huis heerlijk gegeten hebben. Veel octopus en garnalen! En zo vers - hoe kan het ook anders?!

We begonnen de dagen met een ontbijtje op het balkon en in de helderblauwe kleuren van de wolkeloze luchten en het water, opgevrolijkt door de veelkleurige boten die voor anker lagen. Het mooist en gezelligst vonden we het dorp evenwel bij zonsondergang. We liepen graag de boulevard af naar de vissershokken aan de R. Terra Estreita, waar de vissers hun materialen en werktuigen opslaan.  Daarachter lag een stuk ruig getijdenland, waar we een poosje bij laag water hebben rondgestruind. Als niet alleen de zon, maar ook hier de rust neerdaalt levert het kleurrijke stillevens op.

In Santa Luzia wordt vooral gevist op octopus. Voor de vangst hebben ze twee soorten werktuigen, die beide gebruikt worden: de "covos", een plastic kooi en de "alcatruzes", kruiken van klei of plastic. 

Tegen de avond zagen we vanaf ons balkon de vissers met hun vissersmaterialen naar hun boten gaan. Totdat het laatste avondlicht het bijna rimpelloze water in een rozerode gloed zette voordat het echt donker werd.

Aan de rand van Santa Luzia ligt bij een soort vakantie-bungalowpark (Pedras d'el Rei) een dam naar de andere zijde van de lagune. Vandaar kun je met een toeristentreintje of te voet naar het strand Praia do Barril. 

Wij vonden het leuk om te wandelen en op die manier wat meer van de natuur mee te krijgen. Massa's wenkkrabbetjes in de droogvallende poelen en tal van plantensoorten die in deze speciale biotoop gedijen en thuishoren. Watervogels en steltlopers heb ik hier niet gezien. Een drieteenstrandlopertje op het strand was mijn enige catch-of-the-day.

Ik denk dat het kerria- en kamillesoorten zijn, die ik hier massaal aantrof. Enkele ijsplanten die we zo overvloedig aan de westkust hadden gezien, zijn exoten en moeten in bedwang worden gehouden om te voorkomen dat ze inheemse soorten verdringen.  De lila Malcolmia littorea  met de toepasselijke Nederlandse naam zeeweringplant komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied. Veel distelvlinders fladderden hier bij de duinrand rond en deden zich tegoed aan de nectar van de bloemen.

Praia do Barril is een prachtig breed strand, waar je in alle rust van de zon, de wind en het heldere koele zeewater kunt genieten. Vroegere vissershuisjes zijn getransformeerd tot restaurants met grote terrassen, waar een frisse, fruitige sangria in de schaduw van de luifels zich na afloop goed laat smaken. Het ankerkerkhof en het museum in het restaurant roepen herinneringen op aan de tonijnvisserij die hier meer dan een eeuw tot 1966 gefloreerd heeft. https://overportugal.nl/mooiste-strand-van-algarve-praia-barril/

In de volgende post gaan we naar de Ria Formosa bij Olhão