Château de Cheverny

Het kasteel en landgoed van Cheverny is al gedurende eeuwen in bezit van en bewoond - op twee korte onderbrekingen na - door dezelfde familie. Het is gebouwd van 1620-1630, met een heel symmetrische en klassieke voorgevel van een witte steensoort uit de vallei van de Cher. Aan de achterzijde van het kasteel was een paviljoen met een fototentoonstelling ter ere van het feit dat het kasteel dit jaar 100 jaar geopend is voor publiek. Markies Philippe Hurault de Vibraye (-1976) was een van de eerste kasteeleigenaren die de noodzaak van openstelling van particulier erfgoed inzag om bewoning en tradities voort te kunnen zetten. Liefhebbers van de strips van Kuifje zullen het kasteel herkennen als kasteel Molensloot. In een van de bijgebouwen naast de entree is een permanente tentoonstelling van Kuifje. 

Het park rond het kasteel is ingericht in Engelse landschapsstijl. Achter het Kuifjegebouw loop je evenwel de bloementuin in, waarvoor iedere tuinliefhebber zal warm lopen. Ik ben helemaal niet zo'n dahlia-liefhebber, maar van de weelde aan dahlia's die men hier opkweekt in de meest knallende kleuren, maar ook in bijzonder tere tinten,  werd ik wel heel enthousiast!

Naast deze tuin bevindt zich de kennel met ca. 100 jachthonden die bij de traditionele jacht werden ingezet. 

Een deel van het grote park kan alleen bezocht worden met een electra-wagentje en fluisterbootje. Aan dit soort activiteiten zijn wel extra kosten verbonden, maar wij vonden het wel de moeite waard, omdat het iets van de geschiedenis laat zien zoals de voormalige oprijlaan en enkele bijzondere en exotische boomsoorten die elders in het park niet voorkomen. 

De Jardin d'Amour is een andere tuin. Zes monumentale beelden van de Zweeds-Franse beeldhouwer Gudmar Olovson staan symbool voor eeuwige liefde en familie. Olovson (-2017) werd wel de Zweedse Rodin genoemd. Wij vonden zijn sculpturen erg mooi.

Aan de achterzijde van het kasteel strekt zich de Jardin des Apprentis uit in veel strakkere en formeler vormen van tuinarchitectuur. Het hoofdpad leidt naar de Orangerie, waar het prettig toeven is op het terras of in het restaurant (tijdens een regenbui!).

Een kijkje binnenshuis is zeker ook de moeite waard. De familie bewoont de rechtervleugel.

Via het centrale trappenhuis kwamen we in het andere deel van het huis met de vroegere privévertrekken. Daar zijn de 17e meubels en de aankleding van het interieur in hun oorspronkelijke staat bewaard gebleven.: de kinderkamer, de trouwkamer, de salon, de koningskamer en de grote wapenkamer, prachtig!

Om het bezoek goed af te sluiten hoort er natuurlijk zo'n plaatje bij!       

â