Fietsronde in de Sologne: Cheverny - Bracieux (nr 5/5B)

Dinsdag 6 september: een mooie dag om de omgeving op de fiets te verkennen. We hebben ongeveer rondrit 5/5B gereden vanuit Cour-Cheverny door landerijen en vooral wijngaarden naar het gehucht Les Huards, kasteel Villesavin, Bracieux en terug door de bossen. 

Een eindje voorbij Les Huards volgde de route een stuk van de oude spoorbaan Blois-Romarontin-Villefranche. Op de brug over de Sologne lazen we hoe deze spoorverbinding in 1884 werd voltooid, over de rijtijden en reisduur. 60 jaar duurde het tot in juni 1944 de brug over de Loire werd gebombardeerd. De trein vervoerde niet alleen personen, maar ook regionale producten zoals het hout uit de Sologne, asperges, fruit, wijn etc. In 1950 kwam er definitief een eind aan dit spoorverkeer.

De Sologne heeft met zijn vele bossen en meren nog veel natuurrijkdom te bieden. Niet ver van Parijs gelegen, was deze streek dan ook in vorige eeuwen een populair jachtgebied van de Franse aristocratie. Al die fraaie kastelen zullen daar ook een gevolg van zijn. Zo was Chambord, dat wij later zouden bezoeken, een jachtkasteel van koning Frans I. Dit keer leidde onze fietstocht langs het kasteel van Villesavin. 

Villesavin is een mooi Renaissancekasteel en in 1537 gebouwd door Jean le Breton, die minister van financiën onder Frans I was en belast met het toezicht op de bouw van het kasteel van Chambord. Het kasteel is privé, maar wel te bezoeken. Wij kwamen er rond het middaguur en hebben alleen even binnen de buitenmuur van het park genoten. Om het landgoed heen vervolgden we onze tocht naar Bracieux. 

Bracieux

Wij genoten van deze mooie zomer en plukten de vruchten, maar de meertjes waren veranderd in armoedige modderpoelen, waar de vissen aan de oppervlakte naar adem hapten.

Over een steenslagweg reden we achterlangs het kasteel Villesavin terug richting Cour-Cheverny. De zonnebloemen werden geoogst in een wolk van opwaaiend stof. Wat deze oogst zal opbrengen was voor ons de vraag: alle bloemen waren zo uitgedroogd dat we ons daar nauwelijks een behoorlijke olie-opbrengst bij konden voorstellen. Niet normaal. Of toch?? De pompoenenkwekers hadden echter geen klagen! Wat een kanjers!