Vanuit Silves hadden we de middag ervoor al een ritje naar het kuuroord Monchique gemaakt (N124 en N266), op de 3e mei zouden we langs die weg door de Serra de Monchique ook naar Aljezur rijden. Ons eerste tochtje behelsde een ommetje door de bergen langs de rivier de Odelouca. Onderweg konden we bij een brug parkeren om naar het water te lopen en daar stuitten we op een uitgestrekt stelsel van waterkanalen en een aquaduct, nog steeds in gebruik waarschijnlijk voor irrigatie. Zeer gevarieerde flora met veel wilde bloemen, waaronder zoutminnende soorten als de paarsige ecopedia, gele zeealant en de naar oranje kleurende arthrocaulon macrostachuym (een soort uit de amarantfamilie). Aan de andere kant van de brug vermoedden we een waterbedding, maar deze stond droog. Helaas privéterrein, ik had er graag wat rondgewandeld.
Verderop vonden we rechtsaf een landweggetje dat de rivier Odelouca volgt naar het plaatsje Dobra. Het was een mooie omgeving, maar vergis je niet : alle land is in cultuur gebracht. Heel veel sinaasappel- en citroenbomen, amandel - en Johannesbroodbomen en kale hellingen met nieuwe aanplant van dennen of fruitbomen in keurige rijen. Voorbij het dorpje Dobra zijn we weer linksaf geslagen, terug naar de N266. Het grote stuwmeer van Odelouca hebben we niet opgezocht.
Caldas de Monchique, kuuroord en reeds bij de Romeinen bekend om zijn warmwaterbronnen, die een helende werking zouden hebben. Het was er doodstil. Wij hebben een glas fris op een terras gedronken, een wandelingetje langs de waterbekkens gemaakt en over een natuurpad boven het dorp en zijn daarna rechtstreeks naar Silves teruggekeerd. Het iets hoger gelegen dorp Monchique hebben we vorig jaar bezocht en dit keer overgeslagen.
Volg ons op onze tocht door de serra naar Aljezur in het volgende blogbericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten