We vervolgden onze tocht door het achterland van de Algarve naar Alte. Dit bergdorpje ligt aan een riviertje en is best populair omdat ook de Portugezen zelf er graag verkoeling en een picknickplaats zoeken terwijl er bovendien zwemgelegenheid is bij de grote fontein en een waterval. Onze gastheer in Silves vertelde later dat hij in februari met zijn kinderen nog bij de waterval was geweest. Maar nu stond er erg weinig water onder de brug bij de entree van het dorp. En zo hebben wij alleen het oude bovendeel van het dorp bezocht. Alte staat bekend als een van de meest karakteristieke dorpjes van de Algarve en het is zo authentiek als het wil zijn. Met de affiche "Leve de authenticiteit van onze dorpen" worden bezoekers begroet.
Deden de ezel en de molen allicht wat primitief aan, de overige muurschilderingen langs de steile keienstraatjes waren kunstzinniger en er zat beslist muziek in deze streetart! De afbeeldingen horen ook wel bij dit tradities van dit dorp, evenals de poëzie van de uit Alte afkomstige dichter Càndido Guerreiro , aan wie een museum en een wandelroute is gewijd.
Op het centrale plein waren wat café's en souvenirwinkels open, want tegenwoordig weet men ook hier naast de inkomsten uit landbouw een graantje van het toerisme mee te pikken, zelfs op de 1e mei. Het deed aan de uitstraling van het dorp niets af. We hebben op ons gemak een poosje door de straatjes gezworven om de sfeer van het dorp met witte huizen, "Moorse" schoorstenen en gevelversieringen, te proeven.
De afbeeldingen en de tekst op deze muur getuigen van de oude cultuur van de verwerking van espartogras. Het harde espartogras werd gewassen en in de zon gedroogd, vervolgens op grote stenen met zware houten hamers platgeslagen en aldus versoepeld tot snoeren verwerkt. Het was zwaar werk dat door vrouwen werd gedaan. Er zijn nog enkele vrouwen die het esparto-weven beheersen. Vandaag waren ook culturele instellingen gesloten en konden we dat niet meemaken, maar Julie Dawn Fox heeft daar leuk over geschreven. Tot de oude ambachten van Alte behoort ook de vervaardiging van aardewerk. We zagen in ieder geval één pottenbakkerij, die zich graag liet bezoeken, alleen ook deze niet op de Dag van de Arbeid.
Van handwerken hebben ze in ieder geval wel verstand in Alte! We hebben zeker niet alle moois van het dorp gezien, maar we zetten ons reis voort over de N124 naar ons einddoel: Silves.
Tips websites:
Ik noemde al het blog van Julie Dawn Fox, ook Freibeuter-reisen schrijft helder over het bewerken en verwerken van esparto-gras en verschillende traditionele workshops.
Meer algemeen: saudades de portugal.nl en casadelfim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten