Woensdag 19 april. Na de eerste verkenning van het centrum gisteren, begonnen we deze toeristendag met een bezoek aan
de kerk en het klooster van Jezus. Deze eind 15e eeuw opgerichte kloosterkerk is de eerste kerk die in de Manuel bouwstijl is gebouwd - een soort voorloper van o.a. het beroemde Hiëronymusklooster en de Belèmtoren in Lissabon door dezelfde bouwmeester Diogo Boitaca. Afgezien van het portaal en de grote ramen van het koor in Manuelijnse stijl, oogde de gevel heel sober. Een toren ontbrak, de kerk bestond uit één zaal met grote zuilen, waarvan de drie gevlochten koorden staan voor de heilige Drieëenheid. Mooie gewelven in het verhoogde koor met renaissance tegelwerk. De uitbundiger azuleju voorstellingen aan de zijwanden van de kerk verbeelden het leven van Maria.
Achter de kerk vonden we het kloostermuseum, dat geheel gerenoveerd werd en daardoor slechts gedeeltelijk toegankelijk was.
Het was niet ver lopen van het Largo Jesus naar de Mercado do Livramento, de markthallen. Ook hier waren fraaie azuleju-wanden, maar dan wel van geheel andere aard dan in de kerk. Hier bruist het dagelijks leven in geuren en kleuren om ons te voorzien in onze dagelijkse levensbehoeften. Nou ja, behoeften..... al die kaasjes, noten en heerlijkheden zijn er vooral om het leven te veraangenamen. En dan al die tafels met vis! Wij keken onze ogen uit en konden er weer niet snel genoeg van krijgen.
Naar de waterkant en de vissershaven liepen we. Hoe je met een hengel een octopus moet vangen, geen idee! Maar deze meneer had er maar liefst twee aan de haak geslagen en wilde daar graag heel trots mee op de foto. Prompt kwam de hele familie in de auto voorrijden en wisten ze wat er die avond gegeten zou worden. De haven was even kleurrijk met alle bootjes als de tuimelaars op de boulevard. Daarachter de vele restaurants, waar je heerlijk verse vis kunt eten. En op de achtergrond altijd zichtbaar het hoge fort van Palmela.
In dit deel van de haven zijn ook de vertrekplaatsen van verschillende dolfijnentours. Maar ons gewenste dolfijnentochtje in de lagune van de Sadorivier bleek niet mogelijk. Alles volgeboekt tot zaterdag was de boodschap. Laagseizoen, zo druk was het niet in Sétubal. Wij hadden de indruk dat er minder gevaren werd. Erg jammer, maar we hebben ons nog diezelfde middag getroost met een overtocht per veerpont naar het schiereiland Troia. Die veerpont lag in de ferryhaven bij onze wijk, dus we liepen eerst naar huis. De oude stad is niet zo groot en het is er prettig wandelen. En je ziet nog eens wat zoals de muurschilderingen op de oude fabriekshallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten