Falaise : het kasteel van Willem de Veroveraar

Die dinsdag was het een zeer aangename ochtend om in het zonnetje voor de tent ons gemak te nemen met koffie en een boek. Tegen de middag zijn we omhoog geklommen naar het Kasteel van Falaise om vanaf daar eens de blik omlaag te wenden naar de camping in plaats van andersom tegen het kasteel op te kijken. Ik vond het steeds een merkwaardig gebouw; met die strakke muren en de rechthoekige layout leek het helemaal niet zo oud en de entree met staal en beton voegde daar nog wat vraagtekens aan toe. De bouw is evenwel al zo'n 1000 jaar geleden begonnen met de eerste donjon (Grand donjon) als verdedigingswerk en residentie voor de hertogen van Normandië.

De bouw van het rechthoekige deel is gedateerd rond 1120 in opdracht van de jongste zoon van Willem de Veroveraar en blijkt een mengeling van Engelse en Normandische bouwstijl te zijn. Later kwam er nog een rechthoekige donjon bij en de grote ronde donjon is van begin 13e eeuw (later Tour Talbot genoemd). 

Na de moderne entree bleken ook binnen de stoere muren veel nieuwigheden en moderne techniek toegepast. O.a. sprekende videoprojecties op de oude muren vertellen het verhaal van Willem de Bastaard, later de Veroveraar en zijn nakomelingen. 

Maar het leukst vonden wij de reconstructies van het (nogal kale) interieur via een digitaal tablet, waardoor je een levendig beeld kreeg van de functie en inrichting van de diverse vertrekken in de middeleeuwen. We hebben heel wat traptreden genomen naar de diepe kelders en omhoog tot de top van de Tour Talbot. Het leverde ons op diverse punten een prachtig overzicht over de stad op. En onze camping. 

Met kleurige beelden en tekst over drie muren wordt in een tijdlijn de hele geschiedenis van Willem de Veroveraar eveneens verteld. Wie het tapijt in Bayeux heeft gezien en dit kasteel heeft bezocht, kan redelijk onderlegd in de oude geschiedenis Normandië verlaten. 

Voor wie zich, net als ik afvraagt, hoe het kasteel is ontstaan, biedt een video-animatie uitkomst. En daarmee lieten we Willem de Veroveraar voorlopig even achter ons.