Costa Vicentina : Praia da Armoreira

Verlaat je Aljezur in noordelijke richting vind je bij de sportcomplexen een landweggetje linksaf dat door het mooie dal van de rivier naar het Praja Amoreira leidt. Eerst langs een groot picknickpark, dan groene weiden waar schapen en koeien grazen en allengs door wat wildere heuvels waar de natuurlijke vegetatie weer de overhand krijgt. Het lijkt wel of hier zoutpannen zijn geweest. De kleur van het water is ook anders dan waar de rivier de zee nadert. Dat was van bovenaf aan de andere kant al heel duidelijk te zien en ook nu weer viel het op.

In de volksverhalen zou de zwarte rots die het strand begrenst lijken op een slapende reus. Mijn fantasie schiet hierbij helaas tekort, maar de omgeving is mooi en het strand is van fijn zand en heel breed. Het loopt ook door naast de riviermonding, waardoor je een keuze hebt om in zee te baden of in het zoetere en rustiger water van de rivier. Vooral voor gezinnen met kinderen wel fijn, want de zee kent hier stevige stromingen. Deze opgang naar het strand is ook gemakkelijker toegankelijk dan aan de zuidkant en ook hier is een parkeerplaats en een restaurant met voorzieningen voor alle badgasten. De toegang aan de andere kant van de baai via de boardwalk is lastiger omdat deze in feite op de rotsen en in de rivier eindigt, zoals we gisteren al zagen. Voor wie liever wat meer van de natuur geniet bij een wandeling, biedt deze omgeving in ieder geval ook voldoende mogelijkheden. Wel oppassen bij opkomende vloed : een droge oversteek van de ene naar de andere strandtoegang kan dan wat lastiger worden, heb ik begrepen. 

Dit waren onze laatste voetstappen op de kapen en stranden van Aljezur. Morgen gaan we verder

noordwaarts in het natuurpark Sudoeste Alentejano e Costa Vicentina.