Vichy : verrassend en frivool

Na de parken, de bronnen en baden vervolgden we onze Vichy-verkenning voorbij het casino en de Source de l'Hopital in de richting van een kerktoren, die boven alle gebouwen uitstak en ons bijzonder intrigeerde. Zo kwamen we in de oude wijk - Le vieux Vichy. Hier stond vanaf begin 18e eeuw de oorspronkelijke Sint-Blasius parochiekerk met een beeldje van de Zwarte Maria. Maar begin 20e eeuw werd deze kerk veel te klein en werd het initiatief genomen om een grotere kerk te bouwen. 

Zo is in de jaren 20 en navolgende jaren een indrukwekkend art-decogebouw ontstaan, waarin de oude Saint-Blaise is geïntegreerd. De lokkende klokkentoren is nog helemaal niet zo oud, in feite pas in 1956 voltooid. Het gebruik van gewapend beton, destijds revolutionair, en de strakke vormen van de architectuur staan in een verrassend contrast met het rijk gedecoreerde interieur. Kleurrijke muurschilderingen, glas-in-loodramen, mozaïeken en materialen als marmer, onyx, lapis lazuli etc. In de oude Saint-Blaisekapel staat in alle eenvoud het beeldje van de Zwarte Maagd. Voor meer geschiedenis en het verhaal van Maria verwijs ik graag weer naar Vichy mon Amour.

De VVV (omgeving Parc des Sources) geeft een stadsplattegrond en mooi informatiemateriaal. Wij hebben evenwel geen vaste wandelroutes gevolgd, maar we zijn een beetje kriskras door de omgeving richting Rue Clemenceau gelopen. Vichy staat bekend om zijn belle epoque architectuur, maar wij vonden er een rijke mengeling van verschillende bouwstijlen. Ogenschijnlijk heel gewone straatjes blijken een aaneenschakeling van villa's te zijn, waar je herhaaldelijk wordt verrast door onverwachte elementen en waar je eigenlijk voortdurend omhoog moet kijken om al die vrolijke gevels en details te ontdekken. 

Terug bij de Rue Clemenceau : een belangrijke verkeersader in het verlengde van de Pont de Bellerive, maar ook een drukke winkelstraat. Rechts en links veelal autovrije winkelpromenades en aardige passages met allerhande leuke winkels, eetgelegenheden en terrasjes. 

Hier vind je ook de Eglise Saint-Louis, in opdracht van (en betaald door) Napoleon III gebouwd en ingewijd in 1865. In de afgelopen jaren is de kerk flink gerenoveerd en het plein Saint-Louis heeft eveneens een moderne en frisse facelift gekregen. Opvallend vond ik o.a. de lange muurschildering in het koor. Achteraf leerde ik dat het van dezelfde schilder als van de fresco's in de thermen is nl. Alphonse Osbert. Meer informatie op : https://www.vichy-patrimoine-mondial.com/patrimoine/eglise-saint-louis/

Vanaf de Place des Chemins met de fiets terug naar Allier-kade, de dijk en het fiets-wandelpad langs de Allier en het Parc Kennedy, waar we onze verkenning van Vichy begonnen zijn. We hebben er van prachtige dagen genoten - meestal in de zon, soms met dreigende luchten aan het eind van de middag die een prachtig lichtspel opleverden en soms ook wel een regenbui. Een regenachtige maandag hebben we goed besteed aan een uitstapje naar het kasteel van Randan.

De laatste avond konden we net op tijd bij de eerste dikke spetters het restaurantje bij de roeiclub induiken, maar toen zijn we niet meer droog thuisgekomen. Geen probleem: de voortent lag al droog ingepakt en we konden woensdag 4 juni vlot onze tocht terug naar het noorden voortzetten : Chagny was ons doel.