maandag 17 februari 2020

Meissen, oude stad van wijn en porselein


Het was fijn om van onze camping in Coswig helemaal over het fietspad langs de Elbe naar Meissen te kunnen fietsen. Voordat we over de Altstadtbrücke de rivier overstaken genoten we van het mooie uitzicht op de oude stad. Van hun hoge positie op de burchtberg weerspiegelden de kathedraal en de Albrechtsburg in het stille water van de Elbe.
Aan de overzijde vonden we op de Heinrichplatz de grondlegger van de stad: koning Heinrich I. In 929 stichtte deze koning de burcht Misni bovenop de burchtberg. In de volgende eeuw zetelden de markgraven en graven van Meissen in de burcht. Totdat Dresden die rol overnam, was Meissen de hoofdstad van de Saksische vorsten. Bovendien stichtte Otto I (die we eerder al in Dornburg waren tegengekomen) het bisdom Meissen. Voordat we ons in deze hogere sferen begaven, lieten we onze fietsen onder de hoede van Heinrich achter.


Zonnige straten en pleinen, gezellige terrassen - Meissen beviel ons vanaf het eerste moment. Smalle steegjes, oude gebouwen - gotiek, barok, renaissance : op het nippertje behouden. Niet als gevolg van de oorlog was de oude binnenstad bijna met de grond gelijk gemaakt, want Meissen is redelijk gespaard gebleven voor grote bombardementen. Maar in de 80'er jaren was de oude stad volledig vervallen - 80% van de huizen was kapot en leek reddeloos verloren, al was het maar door het volledige gebrek aan de juiste bouwmaterialen. Een paar maanden voor de Wende nog lag een plan voor afbraak en nieuwbouw op tafel. Gelukkig is dat voorkomen en is er in de drie decennia na de Wende heel hard gewerkt aan de restauratie van vele historische panden.



De Markt, het plein omringd door fraai gerestaureerde historische gebouwen. Het mooie renaissance stadhuis met het hoge dak en de puntige erkers.



Markt 4 de Markt-Apotheke, renaissance 16e eeuw. 2 "mini-huisjes"op het dak, ionische zuilen flankeren de entree met inscripties naar Hippokrates en Cicero. Het grijze huis ernaast met een renaissancegevel, drie verdiepingen volutendecoratie. Op de achtergrond de Frauenkirche met het porseleinen klokkenspel.




Het vooraanzicht van Brauhaus Meissen. De naam zegt het al, het is een voormalige bierbrouwerij, op de kop van enerzijds de Rosengasse, anderzijds de Webergasse. Ter rechter zijde is de Tuchmachertor. Wij lopen de Rosengasse in, langs enkele mooi gerestaureerde woonhuizen.




Omhoog klommen we, over de Freiheit, langs een bescheiden evangelisch-luthers kerkje met pastorie en tuinen vanwaar we een mooi uitzicht hadden over de stad.





Verder omhoog langs het Sächsisches Landesgymnasium St. Afra en de gelijknamige kerk (driebeukige gotische basilica) en bijbehorende pastorie. Wij hebben een moment van rust genoten op het kleine kerkhof bij de kerk.





Door de buitenste poort (16e eeuw), over de slotbrug naar de middelste poort, die mij vooral aan sprookjes en Disney doet denken. Vanaf de brug en het terras van het boven gelegen restaurant keken we uit over de rode daken van de stad.





Op een van de gevels ontdekten we een bijzonder vrouwenportret:  Louise Otto-Peters, een voorvechtster van vrouwenrechten en een van de grondleggers van de vrouwenbeweging in Duitsland. Dit was haar geboortehuis (1819).



Over het mooie burchtplein, langs de veelal tot horeca getransformeerde historische gebouwen, liepen we naar de kathedraal, imposant hoog en dominant. Torenvalken hebben vermoedelijk hun nest in den hoge want ze vliegen af en aan. De kathedraal heeft genoeg te bieden voor een apart blogbericht.








Na het betrachten van de nodige devotie konden we de aardse genoegens van een enorme ijscoupe wel weer waarderen.

De Albrechtsburg is het eerste slot in het Duitstalige gebied dat niet als militaire vesting is gebouwd, maar als residentie. Het was in feite een dubbel woonhuis gebouwd door architect Arnold von Westfalen voor de broers Ernst en Albrecht von Sachsen. Gebouwd in de jaren 1471- 1489, laatgotiek met renaissance elementen. Eigenlijk is de residentie door de loop van de gebeurtenissen niet veel gebruikt. In de 18e eeuw raakten de hertogen van Sachsen de eigendomsrechten van de burcht kwijt. Van 1710 tot 1863 was er de porseleinfabriek, opgezet door August de Sterke, gevestigd. Tegenwoordig is het een beschermd monument en toegankelijk voor publiek.
Het binnenplein was geheel ingericht voor een voorstelling, waaraan tijdens onze aanwezigheid druk werd gewerkt. Men kon zich verheugen in warme zomeravonden voor de optredens.





We daalden af van de burchtberg langs de van oudsher aanwezige wijnterrassen, die nu weer in ere hersteld worden voor biologische wijnbouw. Stenen muurtjes stutten de terrassen en bieden plaats aan mossen, plantjes en allerlei dieren zoals o.a. salamanders en wilde bijen. Tussen de druivenstokken groeien natuurlijke kruiden die voedsel bieden aan vele insecten. En zo kwamen we langzaam maar zeker terug in de benedenstad.













Onze stadsbezichtiging beëindigden we met een bezoek aan de Frauenkirche. Al in 1205 is er sprake van een "Onze lieve Vrouwenkerk" op deze plaats. De huidige laatgotische hallenkerk dateert ongeveer van eind 15e eeuw, ongeveer dezelfde tijd als het raadhuis en de Albrechtburg in een tijd van groeiende welvaart (500 jaar eerder dan haar grotere equivalent in Dresden!). Typisch aan deze kerk is dat het middenschip breder is dan lang. Die gedrongen bouw heeft o.a. te maken met de ligging tegen de heuvel. De noordingang bevindt zich 3m boven de zuidingang aan de Markt. De helderrode ribben en sluitstenen van het gewelf zijn een mooi accent. Het uit hout gesneden altaar (laatgotisch) dateert van ongeveer 1480.
Voor verdere informatie: https://www.frauenkirche-meissen.de/entdecken/kirchenschiff-frauenkirche





We sloten af met inkopen. Verse groenten en fruit en een prima slager voorzagen in onze behoeften voor de avondmaaltijd. Via de Kleinmarkt keerden we terug naar onze fietsen. Het plan was om dezer dagen nog eens naar Meissen terug te keren voor alles wat we nog niet gezien hadden, zoals het gemeentemuseum en de porseleinfabriek. Maar na ons bezoek aan het Zwinger in Dresden (en eerder al Schloss Fürstenberg) hadden we wel genoeg porselein gezien en hebben we een terugkeer tot nader order uitgesteld. 


We fietsten terug bij een middagtemperatuur van zo'n 37°. Erg warm! Wat heerlijk om dan met elektrische fietsen weinig inspanning te hoeven leveren! En wat waren we blij met de schaduw op ons kampeerplekje!

Enkele websites met leuke achtergrond- en toeristische informatie over Meissen:





Geen opmerkingen:

Populaire blogberichten