De Loire-streek en Bourbonnais rondom Gannay-sur-Loire

Half september kampeerden we in Gannay s.Loire. Gannay ligt aan de zuidkant van de Loire op de grens van de Bourgogne (de Morvan aan de overkant) en de Auvergne. De streek wordt wel "entre Loire et Morvan" genoemd en deed ons met zijn glooiende heuvels, bossen, riviertjes en meertjes sterk denken aan de Morvan. In eerdere jaren zijn we wel in de Morvan geweest, o.a. in 2021 in de omgeving van Autun. Ook de Allier is ons niet vreemd. In 2018 hebben we vanuit Châtel-de-Neuvre de streek verkend en hebben we plaatsen als Saint-Pourcain-sur-Sioule, Moulins, Souvigny en het kasteel van Billy bezocht. Tijdens onze dagen in Gannay zijn we dan ook dichtbij huis gebleven en hebben we slechts één keer de auto gebruikt op een regenachtige dag. We hebben de brug over de rivier genomen en waar we eerder met de fiets het laagland hadden verkend, zijn we nu heuvel opwaarts gereden naar Cronat. Vandaar gaat de D979 bijna in rechte lijn via wat kleine dorpjes naar Bourbon-Lancy. 

Vitry s.Loire

Achter de hoofdstraat in Vitry s.Loire lokte een hooggelegen Romaans kerkje ons om even een kijkje te komen nemen. Hier leerden we dat Vitry niet altijd een onbeduidend plaatsje was geweest. Het parochiekerkje was oorspronkelijk de kapel van het kasteel van Vitry en is rond 970 door de bisschoppen van Autun aan Ansander de Bourbon gegeven met de opdracht om het te onderhouden. Het hoog gelegen kasteel domineerde de Loire en herbergde gedurende de honderdjarige oorlog een belangrijk garnizoen. Tijdens de Franse Revolutie is het kasteel te gronde gericht, de kapel is lange tijd voor meer wereldse doeleinden gebruikt. Nu is het een monument. De drie ronde absissen aan de oostzijde zijn romaans. Het hoofdportaal aan de zuidkant dateert uit de 15e eeuw. Helaas was het gesloten.

We vonden onze weg naar het oude centrum van Bourbon-Lancy en een vrije parkeerplaats achter de kerk. Over het stadhuisplein en langs het monument voor de gevallenen kwamen we bij de eerste vakwerkhuizen en de mooie stadspoort, die toegang geeft tot de middeleeuwse wijk. Prachtige 15e- eeuwse vakwerkhuizen, waaronder het Maison Sévigné, dat als herberg/hotel gedurende een paar honderd jaar al gasten ontvangt. "Vino veritas aqua sapiens" luidde de inscriptie op de fontein. De waarheid was dat het inmiddels gezapig regende en dat wij best hadden willen lunchen met een lekker glaasje wijn. Maar de rust op straat was bedrieglijk geweest: het goed ogende restaurant in dit straatje was bomvol! Wijsheid en onze knorrende magen geboden ons iets anders te zoeken. 

Een aardig verhaal over het belfort. Bovenin de klokkentoren zagen we de Beurdin. Met deze naam wordt in Bourbon iemand bedoeld die een beetje simpel van geest lijkt maar eigenlijk helemaal niet stom is. Elk uur luidt hij de klok en steekt zijn tong uit, ook naar ons toen we net op zo'n moment voorbij kwamen. 

 

Bourbon Lancy heeft meer te bieden. Het is van oudsher een welbekend kuuroord. Vooraanstaande Romeinen en zelfs koning Frans I en zijn schoondochter Chatharine de Médicis evenals vele andere beroemdheden verbleven hier voor de warmwaterbronnen. De wijk van de thermen, de parken en diverse wandelroutes bieden de gelegenheid tot aantrekkelijk verpozen. Wat ons betreft: liever als de zon schijnt!

Op een andere dag hebben we de omgeving ten zuiden van Gannay op de fiets verkend. Vanaf de D15 hadden we een mooi uitzicht over de brede bedding die de Loire daar vormde, maar behalve een voetspoor hebben we een weggetje naar de oever niet gevonden. Iets verderop sloegen we af naar St. Martin-des-Lais.

We fietsten door de vriendelijke omgeving van het heggenlandschap, boerderijen , landerijen en weilanden waar koeien de ruimte hebben, en we werden verrast door een fraai, maar stil ogend landhuis. Niet alles oogt oud! Een grote schuur met een immens dak vol zonnepanelen kun je ook hier aantreffen.

Een stroompje, een bijna drooggevallen meertje bij een oude molen en het zeer privé ogende kasteel markeerde onze entree in het dorpje Saint-Martin-des-Lais. Iets verder bereikten we het plattelandsdorpje dat uit wat aardige oude huisjes en een oud kerkje bestaat. Achter het kerkje staan wat nieuwere huizen en het gemeentehuis. Merkwaardig genoeg was daar ook een heel nieuw en heel ruim opgezet parkeer- annex picknickterrein. Alsof het gehucht aan grootheidswaanzin leidt. Maar het is wel en goed uitgangspunt voor wandelingen in deze prachtige omgeving.

Wij reden verder, staken een klein riviertje over, fietsten voort tussen de weilanden door totdat we via een niet geasfalteerd weggetje een parkeerplaats bereikten. Enkele vissers parkeerden hun auto hier en volgden net als wij het voetspoor door de wildernis naar de rivier. Hoge zandoevers met holen erin aan deze zijde, uitgestrekte grindbanken met begroeiïng aan de andere kant. Puur natuur. Maar aan vogels of andere dieren had het ons op dit moment niets meer te bieden. Bovendien werd de lucht steeds dreigender en dus besloten we terug naar de camping te fietsen. 

Dat ging grotendeels over dezelfde weg. Omwegen hebben we niet meer gemaakt en helemaal droog hielden we het niet. 

De weersvooruitzichten werden er ook niet beter op. Het was dan ook een goed moment om de volgende dag Gannay vaarwel te zeggen en onze vakantiereis naar het noorden, alvast een beetje richting thuis, voort te zetten. We hebben hier evenwel een prachtig weekje gehad!